Polityka wobec mlodzieży w sytuacji postmodernistycznej

Monografia rozpatruje gl闚ne dyskusyjne interpretacje pojęcia "polityka mlodzieżowa", dokonuje ich analizy por闚nawczej, ujawnia merytoryczne aspekty instytucjonalizacji polityki mlodzieżowej. Autorka proponuje oryginalną wizję modeli polityki mlodzieżowej oraz wykorzystanie postmodernistycznej teorii i transitologii do ich analizy. W sytuacji ponowoczesności obserwuje się kryzys instytucji polityki mlodzieżowej, następuje przemiana, kt鏎a radykalnie zmienia ontologiczną istotę mlodości. Przedstawiono pilne problemy naukowe związane ze zjawiskiem ekstremizmu mlodzieżowego oraz dokonano analizy ich podstawowych cech. Autor dowodzi związku ekstremizmu mlodzieżowego z takimi zjawiskami jak radykalizm, nietolerancja, autorytaryzm. Rozważany jest proces genezy ekstremistycznych środowisk mlodzieżowych. Sugerowany jest wniosek dotyczący związku pomiędzy ekstremizmem mlodzieżowym a specyfiką przemian politycznych. Monografia porusza problem transformacji polityki i wladzy. Nowa polityka mlodzieżowa, zdaniem autora, charakteryzuje się odrzuceniem koncepcji platformy, a jednocześnie tworzy się w niej nowa racjonalnośc, kt鏎ą można określic jako network one.