Tradycyjne instytucje holdingowe w Afryce Subsaharyjskiej

Ta książka empirycznie bada powszechne postrzeganie tradycyjnej ziemi (ziemi należącej do spoleczności reprezentowanych przez rodziny i wodz闚) w Afryce Subsaharyjskiej, kt鏎a jest: wlasnością wsp鏊notową i nie pozwala na wlasnośc indywidualną; niepewną, ponieważ tradycyjne prawa do ziemi nie są rejestrowane; i uważaną za b鏀twa, kt鏎ymi nie można handlowac. Książka powstala w ramach dw鏂h projekt闚 badawczych podjętych przez autora podczas studi闚 doktoranckich (2004-2007) i podoktoranckich (2009) odpowiednio na uniwersytetach w Wolverhampton i Liverpool John Moores w Wielkiej Brytanii. Do projekt闚 badawczych przyjęta zostala metodologia badań jakościowych. Kluczowe wnioski są następujące: tradycyjne posiadanie ziemi jest podw鎩ne, z wlasnością komunalną i indywidualną; istnieje podzial na ziemię jako wlasnośc i b鏀twa; prawa do ziemi mogą byc zabezpieczone bez względu na to, czy są zarejestrowane czy nie, a zarejestrowane grunty mogą byc kwestionowane i utracone w drodze postępowania cywilnego; a rejestracja ziemi nie gwarantuje dostępu do formalnego kredytu. Na podstawie tych ustaleń zaproponowano niezbędne zalecenia.